ശാന്തമായൊരിടവഴിയിൽ പൊടിപടലത്താൽ മൂടപ്പെട്ടൊരു കരിയില ഞാൻ..
യുഗങ്ങളായി ഭൂവിൻ മടിയിൽ ശാന്തമായ് ഉറങ്ങും കരിയില ഞാൻ..
ധൂമപടലങ്ങളെ ചുംബിച്ചൊരു പാതിമയക്കത്തിനിടയിലൊരുനാൾ
പൊടിപടർത്തി ചീറിപ്പായുമാ ചക്രങ്ങൾ നൊടിയിലുണർത്തി വിട്ടെന്നെ..
ഭ്രാാന്തൻ കാറ്റിലുണർന്നു കലഹിക്കും ഭൂവിൽ ആനന്ദനൃത്തമാടി ഞാൻ
പായും ചക്രങ്ങൾക്കു തൻ പിന്നാലെ ഒട്ടു ദൂരം ഓടിയൊരു കരിയില ഞാൻ..
ചക്രവാളത്തിൽ കാണാമറയത്തായി പോയൊരു പൊട്ടിന്മേൽ
നഷ്ടാനുരാഗത്താൽ വീണ്ടും മണ്ണിൽ തകർന്നടിഞ്ഞെന്റെ ചിറകുകൾ..
ശാന്തമായൊരിടവഴിയിൽ പൊടിപടലത്താൽ മൂടപ്പെട്ടൊരു കരിയില ഞാൻ..
0 comments:
Post a Comment